Dag 23 De dag van het grote loslaten
Door: Angeline
Blijf op de hoogte en volg angelineenjoop
20 Juli 2014 | België, Balen
Ik was er al bang voor. Gisteren toen we na een slopend hete dag (42' C) in het mooie stadje Citta in Castello aankwamen en heel onverstandig een sprits aperol en een Campari bestelden voordat we aan de laatste 4 km met 10% erin zouden beginnen, dacht ik: hier komen we morgen niet terug.
Zo is t ook gegaan. We hebben de tent opgezet, gedoucht en zijn gaan eten, en wijntjes drinken! Want morgen doen we niets, geen kilometer!
De afstand die we ons vandaag van de tent hebben verwijderd is zo ongeveer 50 meter: naar t Zwembad en terug. T voornemen eerder was dat mooie stadje eens goed te gaan bekijken: een
Museum, mooie straatjes, winkels, ook niet onbelangrijk in een vorig bestaan. Ik heb mijn boek Anna Boom van Judith Koelemeyer uitgelezen. Aangrijpend, prachtig levensverhaal. Speelt zich deels in Merano af waar wij eeuwen geleden door heen gefietst zijn, hoog in de bergen. En vervolgens begonnen aan boek van Rosira Steenbeek over Rome. Heerlijk om te lezen: gewoon een leven in t Rome van nu vermengd met veel feiten over t oude Rome. Heerlijke lekkermaker. We kennen Rome al wel van 3x eerder maar hopen nu wat dieper (letterlijk) door te dringen.
Gek fenomeen: voor t eerst houd ik me bezig met dingen ' daarna'. Eerst was t alleen maar zijn in t fietsen, in t landschap op dat moment. Nu moeten er al plannen gemaakt worden voor 'straks'. Dat wil ik helemaal niet. Ik wil alleen maar samen met Joop fietsen, wn. Bezig zijn met t land , de weg, t kopje koffie. Geen meter verder. Maar de wereld, de toekomst, de mensen, de afspraken verschijnen weer aan de horizon. De tijd om terug te keren in de wereld dient zich aan.
Ik wil nog niet. Eerst moet ik nog door de poort van de zestig jaar heen. Confronterend en raar. Ik fietst als een gek, vitaal en wel. Toch ben ik een vrouw van zestig. Mijn vader werd maar 65. Hoewel veel te jong om dood te gaan vond ik alles na de 60 toch echt oud. Meer nog dan op mijn 50 ste lopen gevoel en paspoortleeftijd uiteen. Waar moet dat heen?
Morgen eerst maar naar Assisi. Een mooie plek, bij Franciscus , om door die poort te gaan.
Zo is t ook gegaan. We hebben de tent opgezet, gedoucht en zijn gaan eten, en wijntjes drinken! Want morgen doen we niets, geen kilometer!
De afstand die we ons vandaag van de tent hebben verwijderd is zo ongeveer 50 meter: naar t Zwembad en terug. T voornemen eerder was dat mooie stadje eens goed te gaan bekijken: een
Museum, mooie straatjes, winkels, ook niet onbelangrijk in een vorig bestaan. Ik heb mijn boek Anna Boom van Judith Koelemeyer uitgelezen. Aangrijpend, prachtig levensverhaal. Speelt zich deels in Merano af waar wij eeuwen geleden door heen gefietst zijn, hoog in de bergen. En vervolgens begonnen aan boek van Rosira Steenbeek over Rome. Heerlijk om te lezen: gewoon een leven in t Rome van nu vermengd met veel feiten over t oude Rome. Heerlijke lekkermaker. We kennen Rome al wel van 3x eerder maar hopen nu wat dieper (letterlijk) door te dringen.
Gek fenomeen: voor t eerst houd ik me bezig met dingen ' daarna'. Eerst was t alleen maar zijn in t fietsen, in t landschap op dat moment. Nu moeten er al plannen gemaakt worden voor 'straks'. Dat wil ik helemaal niet. Ik wil alleen maar samen met Joop fietsen, wn. Bezig zijn met t land , de weg, t kopje koffie. Geen meter verder. Maar de wereld, de toekomst, de mensen, de afspraken verschijnen weer aan de horizon. De tijd om terug te keren in de wereld dient zich aan.
Ik wil nog niet. Eerst moet ik nog door de poort van de zestig jaar heen. Confronterend en raar. Ik fietst als een gek, vitaal en wel. Toch ben ik een vrouw van zestig. Mijn vader werd maar 65. Hoewel veel te jong om dood te gaan vond ik alles na de 60 toch echt oud. Meer nog dan op mijn 50 ste lopen gevoel en paspoortleeftijd uiteen. Waar moet dat heen?
Morgen eerst maar naar Assisi. Een mooie plek, bij Franciscus , om door die poort te gaan.
-
21 Juli 2014 - 19:06
Margret:
In Spanje, op terras, met krekels en wijn in het vooruitzicht, lees ik jullie blog! Mooi! Stoer!!
Veel succes en plezier voor morgen , geniet van je rustdag en vee liefs M T en J xx -
21 Juli 2014 - 20:05
Marie-Louise:
Lieve Angeline, nog 4 uur en je bent er doorheen, door die poort. Het valt allemaal erg mee, ik kan het weten. Er is echt niks anders dan voorheen. Het is een cliché, maar je bent echt zo oud als je je voelt. En dat is een jonge vrouw die met haar man op de fiets op weg is naar Rome. Alleen dat moment doet er toe. Veel liefs, happy birthday! Love and kisses, ML & Jan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
